νεκροψία

Διαγνωστική έρευνα που γίνεται από ειδικευμένους γιατρούς σε νεκρό σώμα για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου, είτε για καθαρώς διαγνωστικούς σκοπούς είτε για ιατροδικαστικούς, όταν υπάρχει υπόνοια ότι ο θάνατος του ατόμου οφείλεται σε εγκληματική ενέργεια. Η ν. αρχίζει με την εξέταση της επιφάνειας του σώματος, από την οποία προκύπτουν στοιχεία σχετικά με την ηλικία, το φύλο, τα βασικά σωματικά χαρακτηριστικά του εξεταζόμενου ατόμου, σημάδια από κακώσεις (π.χ. στραγγαλισμός, πληγές) - αν υπάρχουν - και άλλα αντικειμενικά στοιχεία (ακαμψία, θερμοκρασία κ.ά.), από τα οποία μπορεί να προσδιοριστεί ο χρόνος του θανάτου. Η ν. συνεχίζεται με την εξέταση των σπλάχνων (κυρίως ν.), που συνίσταται στη συστηματική ανατόμηση (νεκροτομή) του πτώματος για να παρατηρηθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάθε όργανο και ιστός. Πρώτα εκτελείται η διάνοιξη του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης και εξετάζονται αντίστοιχα ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός· ακολουθεί η διάνοιξη της κοιλιάς και του θώρακα και εξετάζονται λεπτομερώς τα όργανα που περιέχονται εκεί. Τα συλλεγόμενα στοιχεία εξετάζονται σε σχέση με τις διάφορες παθολογικές καταστάσεις που παρουσίαζε το άτομο κατά τη διάρκεια της ζωής του, γιατί πολλές από τις βλάβες που αποκαλύπτονται πιθανόν να οφείλονται σε αυτές. Για να διατυπωθεί η αιτία θανάτου χρειάζεται να διαγνωστεί η βασική νόσος και να διακριθούν οι βλάβες που προκλήθηκαν από αυτήν (και οι οποίες είναι υπεύθυνες για τον θάνατο) από άλλες παθολογικές καταστάσεις που είχε περάσει το άτομο στο παρελθόν. Εκτός της μακροσκοπικής παρατήρησης του πτώματος και του κάθε οργάνου, η ν. συμπληρώνεται και με ιστολογικές εξετάσεις τεμαχίων ιστών, για να εξακριβωθεί η πραγματική κατάσταση ενός οργάνου στις πιο λεπτές μικροσκοπικές δομές του. Τέλος, όταν η περίπτωση το απαιτεί, προσθέτονται χημικο-τοξικολογικές αναλύσεις των ιστών και των υγρών του πτώματος, για να διαπιστωθεί μήπως υπάρχουν δηλητηριώδεις ουσίες στον οργανισμό. Νεκροψία του 15ου αι.? η εικόνα προέρχεται από το «Fasciculus medicinae» του Κένταμ, το οποίο κυκλοφόρησε το 1493 στη Βενετία.

* * *

η

η εξωτερική εξέταση και ψηλάφηση πτώματος για τη διαπίστωση τού θανάτου και την εξακρίβωση τού χρόνου, τών συνθηκών και τής αιτίας του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. necropsy < necro- (< νεκρός) + -opsy (< -οψία < ὄψις). Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στο Λεξικόν Νομοτεχνικόν Ιταλοελληνικόν].